شاید پس از طی شدن دوره بازیگری فوتبال آن هم در کلاس بین المللی مثل «لالیگا» همه انتظار داشتند وقتی فردی در اندازه «جواد نکونام» وارد عرصه مربیگری خواهد شد همان قواعد حرفه‌ای‌گری را در رفتار و کردار و ادبیات وی هم خواهند یافت .
دیری نگذشت که این مجسمه پس از مربیگری در جنوب کشور و تیم فوتبال فولاد خوزستان و اعزام به کشور قطر برای بازی‌های آسیایی به یکباره از بالا به زیر افتاد و فرو ریخت!
بازیکنان جوان خوزستانی با کمال تعجب ملاحظه نمودند کسی که تا ساعتی قبل اصول حرفه‌ای‌گری را برای بین المللی اندیشیدن آنها در سطح فوتبال ،بیان می کرد و آموزش می‌داد ،ناگهان و بعد از اینکه نتایج دلخواهش را در یک تورنمنت بین‌المللی نگرفت، تیم فولاد خوزستان را به بهانه های واهی و در حالی که هنوز بازی‌ها به اتمام نرسیده بودند، ترک نمود و قطر را به سمت ایران ،پشت سر گذاشت و نماینده فوتبال کشورمان را در یک کشور غریبه رها نمود و قهر کرد !
سوژه‌ای که کمتر می‌توانستی نظیر آن را در جهان ورزش بیابی . بدین ترتیب بود که تراژدی شکاف میان شعارهای آموزشی در حوزه فوتبال حرفه‌ای جای خود را به یک اقدام ناسنجیده و خام تعویض نمود تا ما در کارنامه بین المللی فوتبال ایران یک بار دیگر سوژه محافل ورزشی آن سوی آب بشویم.
پس از آن این موج بدآموزی امسال نیز در قالب سرمربیگری یکی از مهم‌ترین باشگاه‌های کشور خود را نقش آفرین نمود. فوتبالی که می‌بایستی از «استقلال» قهرمان بسازد تا از رفتارهای هر یک از بازیکنان و کادر فنی برای جوانان الگو ساخته شود این بار در میان یک چهار وجهی هر روز سوژه رسانه‌ها قرار می‌گرفت :«مدیریت، تماشاگران، سرمربی و کادرفنی ، بازیکنان» مدلی برای اینکه یک لحظه آرامش در درون تیم فوتبال «استقلال تهران»که ادعای قهرمانی لیگ برتر شدن داشت را در کالبد خویش نمی‌یافت.
در این مدل همه چیز به میزان صد در صد می‌بایستی در اختیار سرمربی استقلال تهران باشد و تحمل حتی اعشاری از درصدِ مخالفت را در برادر خویش نمی‌توانست، فرض نموده و تحمل نماید. باید همه چیز تحت سیطره سرمربی باشد. لابد داور هم باید آنگونه سوت بزند که وی می‌خواهد وگرنه var هم نمی‌تواند در این مدل خودش را با منویات ذهنی این الگوی ظاهرا حرفه‌ای ،تطبیق نماید . حتی اگر برخی از رسانه‌ها هم برای توجیه عصبانیت وی دلیل بتراشند.عصبانیت همیشگی وی را در گوگل اگر سرچ نمایید انواع مدل‌هایش را می‌توانید در فیگورهای تصویری، ملاحظه کنید. به استناد همان‌ها هم می‌توان دریافت که حرفه‌گری از حرف تا عمل چقدر فاصله معنادار دارد. باید به این آقای لالیگایی گفت: شما کم آوردید. جام را به بهانه نمی‌بخشند به کسی .شما هنوز هم از تورنمنت قطر همراه فولاد خوزستان با خودتان قهرید!
ثبت دیدگاه