گزارشگر

ایام فاطمیه است و قلم در دست می گیرم تاازحضرت مادربنویسم.اما بنان کدام خامه به دستی توان نگاشتنِ عظمت جایگاه وبزرگی مصیبتهای مادرشیعه را دارد؟اصلامگر شکیرذهنی اندیشمندان عالم به معرفت حقیقی مادرمان می رسد؟معلوم است که جواب منفی است،زیرا حضرت خاتم الأنبیاء(صلوات الله علیه وآله)در وصف پاره تن خویش می فرماید:(انّماسُمیَّت فاطمةُ فاطمةََ لأنَّ الخلق فُطِمواعن معرفَتها،همانافاطمه راازاین جهت فاطمه نامیده اند،چراکه خلق ازشناخت ومعرفت اوبریده شده و ناتوانند.

۱)مادرشیعه معمای ناشناخته ای است که قلبهای عاشقانش را رهبری می نماید.سیده ای است که از پیامبراعظم(صلوات الله علیه وآله)تاامیرمؤمنان وائمه اطهار(علیهم السلام)راشیدا ومفتون خویش نموده است.معصومه ای است که به هنگام عبادتِ پروردگار،خدایش دربرابرملائکه به حضرتش مباهات میکند.راضیه ای است که رضایت معبودش درگرو خوشنودی این بانوی بی مثال قرار دارد.محبوبه ای است که تمام هستی به طفیل وجود او ومعرفتش برپاشده است.مؤمنه اى است كه کتاب وحی متکفل مدح اوگردیده ودرک حقیقت شب قدربه معرفت ومحبتِ کوثرقرآن بستگی دارد.چه بنویسم از صدیقه ای که کبراست وفاطمه ای که عذراست ومادری که سیده زنان ومردان همه گیتی از اولین تاآخرین است.زنی که درعین عفت حماسه می آفریند،خطبه میخواند وعلیه غاصبان خلافت به مبارزه برمی خیزدتادیگران را به اندیشیدن تشویق نمایدومردم به این تشخیص برسندکه گوهر وسنگ ریزه بایگدیگر تفاوت بسیار دارد.حضرت صدیقه کبری(صلوات الله علیها)شخصیتی است که عاقلانه از امام دورانش دفاع میکندوعاشقانه بین درودیوارمی سوزد تا فرزندان فاطمی حضرتش دراعصارمختلف از مادر خویش بیاموزند،بایدزهرا گونه پای امام خود بمانندحتی اگر بهای این ماندن سوخته شدن باشد.اصلاچه زیباست که دنیا شیعیان را به نام باعظمت،مقدّس ودلبربای حضرت صدیقه کبری فاطمه زهرا(سلام الله علیها)می شناسد.بهتراست بگوئیم اگر عالم به دنبال شناخت شیعیان حقیقی است،شناسنامه چنین شیعه ای یک کلمه می باشد وآن هم(فاطمه)است.شیعه واقعی ایمانش را،اندیشه وعملش را،عزّت وشجاعتش را،سخن گفتن وسبک زندگی اش را،فداشدن و فناگردیدن در راه امام زمانش رااز مادر خویش آموخته است و فاطمیه ایام حزن عاشقان فاطمه شهیده(صلوات الله علیها)است،زیرا عشّاق الزهرا(علیهاالسلام)مادر از دست داده اند وباید برای ایای فرهنگ فاطمی و بیان مظلومیّت حضرتش به اقامه عزای مادری بپردازندکه بین درودیوارفداشد تاشیعیانش دین راازمسیر امامت دریافت کنند.بانوی بی مثال اسلام سوخت تاتحریف کنندگانِ غاصب،آموزه های اسلام را نسوزانند.نه تنهاحضرت مادر،بلکه محسنش به شهادت رسیدتافرزندان فاطمه(سلام الله علیها)درهمه اعصارباغیرت دینی از امام زمانشان دفاع کنندو تابلوی تمام نمای غیرت ومظلومیّت حضرت مادر جلوی چشم شیعیان فاطمی باشدتامتوجه شویم همچون مادرمان بسوزیم،فناشده وفداشویم اما اسلام حقیقی که همان امامت است آسیبی ندیده ودین تحریف نگردد.مراقب گذرعمرمان باشیم و درحق فاطمیّه کوتاهی نکنیم،زیرامادرشیعه درحق دین خداکوتاهی نکردو درروزقیامت به فریاد فرزندان فاطمی خویش خواهد رسید و درحق خدمتگذاران به محافل خویش کوتاهی نکرده وسنگ تمام خواهدگذاشت.راستی یادمان نرود روزقیامت همان روزی است که فاطمی بودن آرزوی همه حاضران درصحرای محشرخواهد بودومارا دراین روز به نام مادرشیعه حضرت زهرا(سلام الله علیها)می شناسند. (علی دیلمی)

(۱):بحارالانوار،علامه مجلسی،دارالکتب الاسلامیه،تهران،۱۴۰۷ق،ج۴۳،ص۶۵